Spurningur: Tað varð ikki akkurát hetta eg vildi skriva um, men mitt í tí heila kemur lítli beiggi mín inn og sær hvat eg geri, hann lesur hvar eg ætli mær at seta spurning, og hann ferð rennandi inní køkin og fortelur mammu at eg skrivi spurning til Tú og eg ráðgevingina, og omma og mostir sita har inni og hoyra hann fortelja tað til mammu. tað var so forbannað pínligt at hann skuldi siga tað meðan øll hoyrdu, og nú heldur mamma sikkurt at eg havi eitt stórt problem eftir sum hann segði tað. Eg roytti hann og bað hann sleppa sær til xxxx. og bommbaði so hurðina aftur eftir mær og fór at sláa mær sjálvan. Væl signaðu fólk kunna tit ikki svara uppá hettar? tí eg kann pínadoy ikki hava naka fyri mær sjálvan enn at beiggji skal ganga og róta uppí øllum og siga tað víðari. Guð væl signi fólk kunnu tit ikki svara uppá hettar og eg kanska fái vent nøkur orð um? Tí at eg hopi ikki at eg havi skriva for ógvisligt. Takk fyri meg.