eg veit ikki meira

Spurningur: eg havi onki sum eg eri interessara í (sjálvt ikki í vininum hjá mær) og eg finni meg sjálvan bíðja til hvønn dag er liðugur. eg gera næstan ikki nakað meira, eg gleði ordiliga til nakað. og føli meg sjálvan nokkso sjálvan altíð. eg ynkst eg hevði ein góðan forhold til mat men hvørja ger eg eri tað følist sum eg eri eitt djór sum bara etur og etur og hevur ikki nakað kontrol. og finni meg sjálvan ofta gera sjálvskeða og hugsi ofta um at gera sjálvmor. og eg havi ofta hug at drekka(men geri ikki).og ofta følist líkasum eg skal gera okkurt ella hendur okkurt ringt, og tað følist sum mín heili druknar. og eg havi tankar sum eru ólekrir til at siga tað minsta, og vil ikki hava teir. eg veit ikki hvat eg skal gera meira. eg vil ofta gera meg so ringan sum onkur fer at leggja merki til hvussu ringt eg havi tað, men eg klári at vera sindur glaður onkutíð men tað heldur ikki so leingi. eg vil siga tað við foreldrini hjá mær men tey hava longu so nógv um oyrini m.a. við konfirmatiónina hjá mær sum er skjótt. og eg eri bangin við hvussu tey fara at svara, eg vanti at tey fara at tíma at hjálpa mær men eg eri stadig bangin og eg eri eisini bangin tí eg havi lova mammu mína at aldrin gera sjálvskaða. og eg havi tað nokkso ringt við at siga frá við øllum . og eg havi ikki nakað trauma so eg burdi ikki følst soleiðis. p.s. onkra setningar geva sikkurt ikki góðan meining tí eg havi horrible grammar.
Hey tú
Takk fyri brævið og fyri títt dirvi at skriva.
Tillukku við konfirmatiónini 🙂
Tað ljóðar, sum lívið er eitt sindur tungt fyri tíðina, og tú hevur nógvar tankar og stúranir. Hetta er faktisk ordiliga vanligt, sjálvt um tú kanska ikki hoyrir onnur tosa um tað. Ofta kunnu bæði tankar og stúranir blíva stórir og ringir at kontrollera, og tá er best at snakka við onkran vaksnan. Er nakar vaksin, sum tú hevur álit á? Tað kann vera eitt foreldur ella onkur annar í familjuni, ein lærari ella heilsufrøðingur á skúlanum, ein venjari ella onkur heilt annar. Tað, sum kann hjálpa upp á ringar tankar, er at siga teir hart við onkran – sjálvt um tú følir, at tankarnir eru ólekrir. Tú behøvist heldur ikki at siga alt í senn, men tú kanst siga at tú hevur tað ringt, ella at tú ofta ert kedd/ur ella hevur keðiligar tankar. Tað ljóðar gott, at tú væntar, at foreldrini fara at hjálpa tær, og ofta reagera foreldur øðrvísi enn man heldur – so tað kann vera, at tey verða glað fyri, at tú sigur teimum frá.
Alt tað besta,
Annika