Eg orki ikki meira

Spurningur: Eg havi í longri tíð følt meg einsamallan og at einki er gott nokk. Eg havi mist vinir, familju og mína egnu lítlu familju av tí sama. Eg orki ikki at liva longur og tankan um at enda einsamallur og at tey eru glað uttan meg og fáa eitt lív uttan meg. Eg havi roynt at gingið til sálarfrøðing, men eg føli, at eg drukni meira og meira og at einki nyttar ella hjálpur. Eg havi mist mín lívskærleika av tí sama og børnini og eg orki ikki meira. Eg vil bara vekk her frá og eg hati mítt lív og síggi onga grund at halda fram her í lívinum. HJÁLP Eg havi uppgivið alt fyri tey og tað er ikki nokk og eg havi oyðilagt alt vit høvdu saman og nú orki eg ikki longur. Eitt lív uttan tey og rundan um tey hvønn dag er ikki eitt lív eg vil ella haldi er vert at liva. Hjálp mær, onkur!
Góði tú
Takk fyri brævið og fyri títt dirvi at skriva.
Tað ljóðar, sum lívið hjá tær er eitt sindur trupult fyri tíðina, tí tað er ikki stuttligt at føla seg einsamallan í lívinum. Hóast alt er trupult beint nú, so haldi eg, at tú skalt royna at halda fast í lívinum. Uttan at kenna teg og tína familju, so eri eg vís í, at tey høvdu saknað teg, um tú ikki vart her.
Eg haldi, at tú skalt kontakta tín kommunulækna og tosa við hana/hann um tína støðu. Hon/hann kann vegleiða tær í, hvar tú best hevði fingið hjálp í júst tí støðuni, tú stendur í. Tað kann t.d. vera samrøður við ein annan sálarfrøðing ella við læknan sjálva/n.
Alt tað besta,
Annika