Eg havi brúk fyri hjalp

Tað ber til at steðga við at gera skaða á seg sjálvan. Vit kunnu øll læra at klára keðiligar støður. Tað kann tó eisini verða so, at ein hevur tørv á serkunnleika, onkrum ið veit nógv um júst hvussu ein skal gera. Vit eru øll ymisk, og tað er ikki altíð at júst tað sama riggar fyri ein sum tað ger fyri ein annan. Vit hava øll rætt til at hava tað gott.

Tað man hevur tað ringt, so kann tað kennast sum at man ikki hevur hug til at gera nakað sum helst, men at gera okkurt sum ein fyrr helt verða stuttligt, kann hjálpa einum til at fáa tað betri.

Tað er næstan altíð ein orsøk til at ein velur at skaða seg sjálvan. Hjálpir tað tær kanska at klára keðiligar støður, fáa keðiligar tankar ella kenslur burt?

Hugsa um nær tað plagar at verða keðiligt hjá tær. Tað kann kanska verða tá ið onkur sigur okkurt við teg, tá ið tú hevur skeldast við onkran, ella mist okkurt ella onkran sum hevur stóran týdning fyri teg.

Tað sigur nakað um hvat tú hevur tørv á fyri at fáa tað betri, men tú skal fáa tað betri uppá ein annan hátt enn at skera teg.

Í staðin kanst tú fortelja fyri onkrum, sum tú kennir teg tryggan við, hvussu tað keåiliga ávirkar teg.

Royn at hugsa soleiðis: Ein atferð (eitt nú tað at skaða seg sjálvan) er ikki nakað sum tú ert, tað er nakað sum tú gert, og tað er nakað sum tú kanst gera nakað við.

Tað er ongantíð lætt ella gott at verða einsamøll ella einsamallur um nakað, ið er torført. Tað er umráðandi at fortelja tað fyri onkrum, ið man er tryggur við. Øll sum vit kenna, ið hava verið í líknandi støðu sum tú greiður frá, eru glað fyri at hava sagt tað við onkran. Um tú fortelur, so er tað samstundis lættari hjá hinum at stuðla tær, tá ið tey vita hvussu tú veruliga hevur tað.

Royn at passa væl uppá teg.
Tú skal broyta tína atferð og gevast við nøkrum tú kanska er von/vanur við at gera. Tað kann verða trupult, men eitt týdningarmikið stig er at sova og eta sunt og gott, og eisini at røra seg. Ganga túrar ella íðka ítrótt.

Tað er oftari lættari at klára keðiligar kenslur um ein roynir at hugsavna seg um nakað heilt annað. Skriva ein lista við tingum sum tú kanst gera, ístaðin fyri at skaða teg, og leita listan fram tá ið tú hevur brúk fyri honum.
Nøkur dømi kunnu vera:
Fara í brús – hyggja eftir einum góðum filmi – ringja til ein vin.
Far ein tú út í náttúruna – Tað eru nógv sum dáma væl at ganga ein túr, og kanska lurta eftir tónleiki ímeðan.
Skriva niður tað tú hugsar og tað tú følir.
Tað man kennir óró í kroppinum, so er tað eisini eitt gott hugskot at hugsa um hvussu ein andar. Hugsa um at anda langt niður í búkin og spakuliga út aftur. Nøkur dáma væl at koyra ísakalt vatn í andlitið, síðani leggja seg í sofuna ella seingina, og liggja pinna still/ur og hugsa um at slappa av lið fyri lið í kroppinum. Fyrst um at slappa av í tærunum, síðani fótinum síðani knænum og allan vegin uppeftir.

Ikki døma teg.
Keðiligar kenslur kunnu gerast sterkari um tú hugsar tað er er skeivt. Tað er eisini ókey ikki altíð at verða ókey. Royn og lat verða við at døma teg, um tað skuldi hent at tú einaferð aftur kemur at skaða teg, hóast tú hevði avgjørt at gevast við tí. Tey eru fáa, ið megna tað fyrstu ferð.

Vit eru øll ymisk, og tað er ikki altíð tað sama sum riggar best fyri ein, eisini riggar fyri ein annan, men tað er umráðandi at man roynir. Tú hevur longu tikið eitt stórt fet á leiðini við at skriva.

Tú ert vælkomin at ringja til okkum á 116 111. Tað er anonymt. Vit svara allar gerandisdagar ímillum kl 0900 og 1600 og hvørt kvøld frá 2000 til 2200. Í einari samrøðu er lættari at koma fram til júst hvat passar tær best, og hvussu vit kunnu hjálpa tær at fáa tað betri.

Vinaliga
Tú & Eg Ráðgevingin