Góða genta
Tú skrivar at tú flutti heimanífrá, tí sjeikurin ikki slapp at vitja heima hjá tykkum. Sostatt ímyndi eg mær, at tú ert rættuliga glað fyri sjeikin hjá tær. Nú vita vit ikki hvat tað er sjeikurin hjá tær hevur gjørt, og sum eisini ger at mamma tín ikki er serliga glað fyri hann. Samstundis er tað rímiliga greitt, at tað er sera torført hjá tær at tosa við mammu tína, um títt forhold við sjeikin, og at hon ikki vil hava samband við teg, um tú framhaldandi hevur samband við sjeikin hjá tær. Hetta ljóðar álvarsamt. Tað hevði verið áhugavert at vita hvørja støðu pápi tín hevur til henda trupulleikan!
Kundi tað verið eitt hugskot, at sjeikurin hjá tær setir seg í samband við mammu tína. Bankar uppá, ella møguliga skrivar eitt bræv til hana, har hann greiður frá um sína støðu, greiður frá um tað hann hevur gjørt skeivt, og hvussu hann hevur tað í hesum sambandi. At hann greiður henni frá hvat hann følir fyri tær. Møguliga hevur hetta ávirkan á mammu tína, um hon hoyrir ella lesir hansara egnu tankar, og ikki at tú er ein boðberi í hesum sambandinum.
Lat okkum hoyra aftur, um hetta er ein møgulig loysn.
Vinaliga
Tú & Eg Ráðgevinin
