Góða tú!
Takk fyri brævið!
Rúsdrekkamisnýtsla ávirkar alla familjuna, og tú dugir sera væl at lýsa, hvussu tað kann vera at hava ein pápa, sum drekkur ov illa.
Tað er neyvan lætt at verða tú!
Tá eg lesi títt bræv er tað serliga eyðkennandi, at tú følir teg kroysta, skammast av pápa tínum og hevur skuldarkenslur yvir fyri mammu tíni. Tú er allatíðina í tvístøðum – tað er alt ov slítandi fyri teg!
Tú roynir at fjala rúsdrekkatrupulleikarnar, sum pápi tín hevur, fyri vinfólkunum og øðrum.
Fyri vinfólkunum roynir tú at lýsa pápa tín sum stuttligan og fittan – soleiðis sum hann kanska eisini er, tá hann ikki gongur fullur, og soleiðis sum tú kanska kundi ynskt tær, at hann altíð var!?
Tað er hart! Partvís tí tú alla tíðina skal verða bangin fyri at onkur skal uppdaga hvussu illa tað stendur til heima hjá tykkum. Samstundis kanst tú heldur ikki tosa frítt við nakran uttanfyri familjuna, um hvussu tú hevur tað – hóast tú veruliga hevur fyri neyðini at kunna leita tær hjálp og troyst uttanfyri familjuna, tá harðast leikar á heima.
Tú hevur skeldast og tosað við pápa tín. Tú hevur fortalt honum hvussu ill tú ert, og hvussu hansara misnýtsla ávirkar teg og familjuna. Tað er gott at tú fær luft! Men tað má vera sera torført at uppliva, at pápi tín svarar tær aftur, við at lata sum um hann er púra ósekur og við at gera tað tú sigur til einkis, við at siga at tú skal slappa av og siga hvussu góður hann er við teg.
Tíverri er tað so, at ein misbrúkari sjálvur ofta er tann allarsíðsti, ið skilir ella vil viðganga, at hann hevur ein trupulleika.
Tíverri er tað ikki sannlíkt, at pápi tín fer at gevast at drekka, uttan so, at hann sjálvur ásannar hvussu stórar trupulleikar hann hevur.
Og tíverri kanst tú hvørki skelda, lokka ella hótta pápa tín til at viðganga, at hann er drankari og at hansara misbrúk oyðileggur alla familjuna.
Fyrr vildi pápi tín einki hava at gera við síni egnu foreldur, tí tey drukku. Og pápi tín drakk heldur ikki, tá hann giftist við mammu tíni. Men tað er broytt – og nú sær pápi tín ikki, at hann er blivin júst sum tey foreldrini, hann ikki vildi kennast við. Tað er syrgjiligt!
Mamma tín hevur neyvan ætlað at gifta seg við einum drankara. Men nú stríðist hon fyri at fáa alt at hanga saman. Tað er sjálvandi keðiligt fyri hana, at hennara lív hevur útvikla seg soleiðis.
Tað tykist, sum tú hevur samkenslu við mammu tíni, tí pápi tín drekkur og hon tí má stríðast so. Eisini virkar tað, sum tú hevur ringa samvitsku, tí tú ikki heldur teg hjálpa henni nóg væl.
Mamma tín hevur rætt í, at sjálvandi mugu øll í eini familju hjálpast at, við at fáa gerandisdagin at hanga saman. Tað merkir tó ikki at tú eigur, ella skyldar henni, at lata sum einki ella fjala rúsdrekkamisnýtsluna hjá pápa tínum!
Tú tosar við systir tína um trupulleikarnar. Tað er sjálvandi gott, at tit báðar kunnu tosa saman um tað. Tú sigur at hon hevur hjálpt tær nógv – tað er eisini gott. Tað tykist tó, sum tú samanber teg sjálva við systir tína. Tú sigur, at tú heldur, at systir tín hevur havt tað verri enn tú, hóast hon ikki býr heima longur. Systir tín sigur seg enn vera góða við pápa tykkara – og tað følir tú ikki at tú er.
Tað er gott, at systir tín hevur yvirskot til at verða góð við pápa tykkara – og kanska enntá fyrigeva honum fyri hansara drekkarí. MEN satt at siga, so er tað líkamikið um systir tín hevur tað verri ella betri við pápa tykkara enn tú, ella um hon er sterkari ella veikari enn tú. Tað er heldur ikki tín ábyrgd, um mamma tín ella systir tín klára at fjala og liva við rúsdrekkatrupulleikunum hjá pápa tínum. Kanska følir tú, at tú ikki er eins sterk og mamma tín og systir tín, kanska følir tú, at tú svíkir tær, um tú noktar at hjálpa teimum at fjala trupulleikarnar!?
Hevur tú hugsað um, at tú og tín familja hava so stórar trupulleikar, at tað er gott at tú reagerar!?
At tú ávirkast so nógv, og er ill um at pápi tín drekkur, er kanska eitt tekin um at tú í veruleikanum er tann sunnasta av tykkum øllum, at tú ikki bara kann lata sum einki!?
Hevur tú hugsað um, at kanska ert tú tann sterkasta av tykkum øllum, tí tú torir at taka trupulleikan upp – til dømis við at skriva til okkara?
Eg haldi tí hevur rætt – tú er sera ‘fornuftig’ – og tað er flott, at tú torir at seta hol á trupulleikan í familjuni!
TÙ hevur tað ikki gott, og tað er tað sum telur!
Tú sigur, at tú ikki orkar meir og tað er væl skilligt!
TÚ hevur uppiborið at hava tað gott og hava eitt trygt og gott heim og foreldur, sum kunnu ansa uppá teg og hvørs trupulleikar, tú ikki skal skal noyðast at fjala útvyir.
Tær tørvar hjálp!
Hvørki tú ella nakar annar, kunnu fáa pápa tín at gevast at drekka, og tú kanst ikki avgera hvat mamma tín og systir tín skulu gera ella føla. Men tú kanst fáa hjálp til at bera ta tungu byrðu, sum tað er, at vera barn í eini familju, har eitt foreldur hevur rúsdrekkatrupulleikar – og eitt tað fyrsta stigið er at gevast at fjala trupulleikarnar.
Tær tørvar ein vaksnan, sum tú hevur álit á og sum tú kanst tosa við!
Tí fari eg at heita á teg um at finna ein vaksnan, sum ikki er í familjuni, at tosa við – tú kanst t.d. venda tær til heilsusystrina á skúlanum har tú gongur, ella ein lærara, sum tú hevur álit á.
Eisini kanst tú ringja til Tú & Eg Ráðgevingin telefonina. Har eru vaksin, ið hava tíð at tosa, og sum hava vitan um tín trupulleika. Nummarið er 116 111 (minnst til, at tú ringir ókeypis og eingin veit hvør tú er ella sær títt nummar!)
Tú kanst eisini lesa meira um at hava foreldur við rúsdrekkatrupulleikum undir ‘EG & LÍVIÐ’ ‘Tá foreldur drekka’, og tú ert sjálvandi altíð vælkomin at skriva aftur til okkara.
Við bestu heilsum,
Tú & Eg Ráðgevingin
